ایمپلنت دندانی

ایمپلنت پیچی از آلیاژ تیتانیوم است که در ناحیه بی دندانی در داخل استخوان فک قرار داده می‌شود و همانطور که ریشه یک دندان در داخل استخوان فک نقش پایه ای برای حفظ و عملکرد تاج دندان را دارد، فیکسچرها یا ایمپلنت های دندانی نیز وقتی در داخل استخوان قرار داده می شوند به عنوان پایه ای مستحکم عمل می‌کنند که در آینده روی این پایه، روکش دندانی قرار می‌گیرد و به جای دندان از دست رفته زیبایی و فانکشنال را به همراه می‌آورد.

ایمپلنت دندانی
دکتر علیرضا مدرسی متخصص جراحی فک و صورت

آشنایی با خدمات ایمپلنت دندانی

با وجود اینکه اکثریت دندانپزشکان بر این اصل معتقدند که اولویت نگهداری دندان خود فرد و حفظ تاج و ریشه اهمیت بسزایی دارد ولی زمانی‌که با پوسیدگی وسیع تاج یا شرایط نا مناسب ریشه دندان و یا لثه و استخوان نگهدارنده بر می‌خوریم و شرایط را برای بازسازی تاج و نگهداری دندان مساعد نمی بینیم، ناچاراً طرح درمان به سمت خارج ساختن دندان و جایگذاری ایمپلنت به جای دندان از دست رفته سوق داده می‌شود.

اهمیت استفاده از ایمپلنت‌های دندانی در بین بیمارانی که دندان خود را از دست دادند، در دهه های اخیر رشد فزاینده‌ای دارد و هنگامی‌که یک دندان به دلایل متعدد قابلیت حفظ و نگهداری خود را از دست می‌دهد و مجبور به جراحی خارج کردن آن می‌شوید، می‌توانید از یک واحد ایمپلنت دندانی به جای آن دندان تخریب شده استفاده کنید.

در واقع وقتی دندان خارج شد، برای پر کردن این ناحیه بی‌دندانی، دیگر نیاز به تراش دندانهای کناری و اسیب به آنها و استفاده از بریج های دندانی نیست. فیکسچر یا ایمپلنت به خودی خود آن ناحیه را به جای دندان از دست رفته تامین می‌کند بدون اینکه به دندانهای کناری اسیبی وارد شود. بهتر است به ازای هر یک دندان از دست رفته یک ایمپلنت دندانی قرار داد. ولی گاهی هم جراح شما بسته به شرایط استخوان، لثه و تعداد دندانهای از دست رفته و با در نظر گرفتن درخواست و وضعیت اقتصادی شما، ممکن است به جای قرار دهی تعداد ایمپلنت‌های زیاد، از تعداد کمتری فیکسچر برای ناحیه بی دندانی استفاده کند و مابین هر دو ایمپلنت ،یک روکش متصل شونده قرار دهد تا به لحاظ مالی هم شرایط مقرون به صرفه‌تری برای بیمار به همراه داشته باشد. ایمپلنت های دندانی چه برای بازسازی یک ناحیه و چه برای بازسازی کل فک بالا یا پایین قابل استفاده می‌باشند و در واقع قطعی ترین و آخرین درمان برای جایگزینی دندان از دست رفته، ایمپلنت می‌باشد.

بیشتر بخوانید

طول عمر ایمپلنت های دندانی

با توجه به آگاهی مردم جهت جایگزینی دندان از دست رفته با ایمپلنت، همواره دوام و طول عمر ایمپلنت نیز مورد توجه ویژه ای برای بیماران قرار گرفته. در واقع طول عمر ایمپلنت کاشته شده در استخوان، به عوامل متعددی بستگی دارد که مهمترین آنها میزان استخوان و لثه سلامت در آن ناحیه و اینتگریشن مناسب در داخل استخوان است.

فارغ از اینکه نوع فیکسچرها به لحاظ بیولوژیکی و ساختار متریالی خود ایمپلنت فاکتور بسیار مهمی در روند پیوند ایمپلنت به استخوان و تطابق در محیط فک دارد، تکنیک متخصص جراح یا ایمپلنتولوژیست نیز در نحوه قراردهی ایمپلنت در جای خود بسیار مهم است. در واقع ما برای ایمپلنت های دندانی طول عمر به تعداد سالها، ذکر نمی‌کنیم زیرا ایمپلنت یک پیوند است که اگر درست و اصولی کار شود و بیمار نیز اصول بهداشتی را با دقت رعایت کند، ماندگاری دراز مدت مانند دندان خود فرد را به همراه دارد. 

توجه به این نکته ضروری است که دندان خود انسان که جزیی از خلق پروردگار در بدن انسان می‌باشد بر اثر سهل انگاری یا عدم استفاده درست و عدم رعایت بهداشت توسط فرد، به مرور زمان تخریب و از دست رفته می‌شود، هیچ چیز ماهیتاً مانند دندان خود انسان نیست و در مورد ایمپلنت هم باید بدانید همانطور که دندان با عدم رعایت نکات بهداشتی تخریب و از بین رفته، ایمپلنت نیز با عدم رعایت بهداشت و سهل انگاری ممکن است منجر به شکست و از دست دادن شود.

طول عمر ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت دندانی

برند ها و کمپانی های متنوع و مطرحی در دنیا در حال تولید و توزیع ایمپلنت های دندانی هستند و اختلاف بین فیکسچرها به نوع تکسچر و تولید متریال آن کمپانی بر می‌گردد. ولی اگر بدنبال گذاشتن ایمپلنت با شرایط ایده‌ال هستید، مهمترین رکن این است که به متخصص جراح فک و صورت یا متخصص پریو مراجعه کنید. جهت گرفتن مشاوره با پذیرش در ارتباط باشید.

 

 

برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.

انواع ایمپلنت دندانی

انواع ایمپلنت دندانی

امروزه در دنیا بیش از ۳۰۰ نوع ایمپلنت دندانی از شرکت ها و کمپانی های مختلف تهیه و توزیع و استفاده میشود.فیکسچر هایی که به لحاظ سطح داخلی و شرایط تکسچری ، قابلیت تسریع مکانیسم استئواینتگریشن با تطابق بالا به استخوان و پیوند استخوانی و تشکیل بافت قوی تر و سریعتری در ناحیه را به همراه دارند ارزش بیشتری برای جراح دارد .در انتخاب نوع ایمپلنت آن دسته از فیکسچر ها که به لحاظ بایومتریالی که سطح فیسکچر را تشکیل میدهد سازگاری بیشتری با محیط پیرامون برقرار میکند و به بافت های کناری اسیبی وارد نکند ، ارزنده تر است.طراحی بدنه فیکسچر ، جنس ، روش های تولید ، سختی و و بافت بدنه همه و همه در ثابت و پیوند بهتر این ایمپلنت به داخل استخوان فک نقش دارند.که البته به لحاظ اصولی و آکادمیک تمام ایمپلنت ها باید این قابلیت را داشته باشند و این عامل از فاکتور های مهمی است که باعث میشود یک متخصص جراح ، برند و ایمپلنت خاصی را به شما پیشنهاد دهد تا از لحاظ کیفی هم خیال بیمار راحت باشد هم جراح.

روند جراحی ایمپلنت چگونه است؟

در مرحله اول، متخصص جراح فک و صورت، بیمار را ویزیت می‌کنند و شرایط ناحیه بی دندانی، شرایط لثه و استخوان آن ناحیه و شرایط کلوژن فکی بیمار را بررسی می‌کند. عکس opg و رادیوگرافی‌های بیمار را ملاحظه می‌کند و در صورت نیاز برای بیمار سی تی اسکن استخوان فک تجویز می‌کند تا شرایط استخوان، سینوس ها، تحلیل و تخریب های استخوانی، میزان تراکم استخوان در ناحیه مد نظر و شرایط آن ناحیه را به کمک سی تی اسکن در سه بعد بررسی کند و در نتیجه اندازه گیری دقیق‌تری برای جایگذاری ایمپلنت داشته باشد.

 

بیشتر بخوانید

در جراحی یک‌ مرحله‌ای، پس از آنکه ایمپلنت در داخل استخوان گذاشته شد پس از آن پیچی به نام healing که در واقع کار فرم دهی به لثه را انجام می‌دهد، بر روی ایمپلنت قرار می‌دهد این پیچ خارج از استخوان و روی لثه قرار میگیرد و به همین دلیل قابل مشاهده است. پس از گذشت حدود دو ماه که اینترگیشن انجام شد و ایمپلنت به استخوان پیوند خورد، این پیچ healing از روی ایمپلنت باز می‌شود و با قطعه‌ای به نام «abutment» جایگزین می‌شود. اباتمنت ها نقش دائمی در اتصال بین فیکسچر داخل استخوان و روکشی که در آینده طی قالبگیری ساخته و روی آن قرار میگیرد را ، ایفا میکند . در واقع اباتمنت ها نقطه اتصال بین فیکسچر و روکش هستند .پس در فاز جراحی تک مرحله ای خود ایمپلنت یا قراردادن فیکسچر داخل استخوان به همراه پیچ فرم دهی لثه یعنی healing همزمان انجام میشود .

در جراحی دو مرحله ای ، پس از قرار دادن ایمپلنت داخل استخوان ، پیچ فرم دهی لثه یا healing فورا بسته نمیشود . حدود دو ماه پس از انجام جراحی قرار دادن فیکسچر ، جراح بیمار را چکاپ میکند و اگر لثه و استخوان ناحیه جراحی شده آمادگی لازم را داشت ، سپس پیچ فرم دهی به لثه یا healing را میبندد. که ممکن است در این مرحله مجدد برش مختصری روی لثه ایجاد کند تا به فیکسچر که زیر لثه و داخل استخوان است دسترسی پیدا کند تا بتواند هیلینگ را روی آن ببندد.پس از انجام این کار مجددا حدود دو هفته تا یک ماه صبر میکند تا شرایط لثه به حالت مناسب تری برگردد و فرم مد نظر را بگیرد ، سپس بیمار را جهت انجام امور قالبگیری ایمپلنت تا تحویل روکش ایمپلنت به پروتزیست ارجاع میدهد. نکته قابل توجه این است که در خصوص اینکه جراحی ایمپلنت شما در دو مرحله انجام شود یا تک‌ مرحله‌ای باشد، صرفا متخصص جراح شما بسته به شرایط استخوان و لثه در ناحیۀ بی‌دندانی، تصمیم گیری میکند و روال درمان را براساس شرایط هر بیمار متفاوت تعیین می‌کند.

قالب‌گیری روکش ایمپلنت

قالب‌گیری روکش ایمپلنت

پس از انجام جراحی ایمپلنت ، حدود ۲ ماه زمان لازم است تا فیکسچر به استخوان فک پیوند بخورد و بعد از گذشت این مدت ، اگر لثه و استخوان بطور کامل شکل گرفتند و جراح شرایط لثه را تایید کرد بیمار آماده فاز قالبگیری پروتز ایمپلنت میشود. و تحویل پروتزیست داده میشود. قالب‌گیری ایمپلنت شروع میشود و طی چند جلسه قالب تهیه شده داخل دهان بیمار تست میشود تا اصلاحات و فرم دهی های مربوطه انجام شود ، بررسی ها و ارزیابی های لازم انجام میشود و سپس در صورت تطبیق روکش با ایمپلنت و تایید متخصص پروتز ، روکش ایمپلنت به بیمار تحویل داده میشود.

چه مواقعی درمان ایمپلنت با شکست مواجه می‌شود؟

سلامت جسمی و عمومی ، تعداد دندانهای کشیده شده ، موقعیت استخوان و لثه نگهدارنده ، همگی در جراحی ایمپلنت تاثیرگذار هستند برای کاشت ایمپلنت ، دهان بیمار باید از هرگونه پوسیدگی‌های شایع دندانی و بیماری های پریودنتال فعال به دور باشد. بهتر است که جراحی ایمپلنت توسط متخصص جراح فک و صورت یا پریودنتیست انجام شود تا قبل از انجام جراحی بافت نرم و سخت کاملا بررسی شود تا درمان موفق تری برای بیمار انجام شود.

بیشتر بخوانید

201
089

موارد منع کاشت ایمپلنت دندانی

عدم یکپارچگی و پیوند استخوانی در زمان بهبودی اولیه و ایجاد عفونت بافت های اطراف ایمپلنت از دلایل شکست ایمپلنت هستند. اندیکاسیون ها و موارد منع مصرف کمی برای کاشت ایمپلنت وجود دارد. در خصوص منع کاشت ایمپلنت میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

نکته بسیار مهم و قابل توجه این است که یک دسته از بیماران منع مطلق درمان جراحی ایمپلنت یا هرگونه جراحی دیگر را دارند و آنهم بیمارانی هستند که مصرف داروهای بیسفوسفونات تزریقی ( مانند زومتا ) و دنوزوماب را دارند.

چه عواملی بر افزایش موفقیت کاشت ایمپلنت تاثیرگذار است؟

انتخاب فیکسچر و متریال مناسب، تکنیک و مهارت جراح در جایگذاری ایمپلنت و رعایت اصول نیروشناسی استفاده مکانیکی برای یک ایمپلنت منجر به بهبود اتصال به  استخوان و افزایش طول عمر آن خواهد شد.

بیشتر بخوانید

چه عواملی بر افزایش موفقیت کاشت ایمپلنت تاثیرگذار است؟
error: Content is protected !!